„Gustaw. Opowieść o Holoubku” Z. Turowska

         Dyskusyjny Klub Seniorów spotkał się ostatnio w naszej bibliotece, by porozmawiać o książce Zofii Turowskiej „Gustaw. Opowieść o Holoubku”. Autorka licznych biografii, tym razem wnikliwie przeanalizowała życie i dokonania artystyczne jednego z największych polskich aktorów XX wieku.

Gustaw Holoubek aktor teatralny i filmowy, reżyser i dyrektor teatrów, pedagog, prezes SPATiF-u i poseł na Sejm. Bohater przedstawiony został oczami znajomych, przyjaciół, współpracowników, rodziny, jawi się nam jako mądry, uroczy człowiek. Świetny kompan do brydża, zapalony kibic, niezrównany w opowiadaniu anegdot. Poznajemy go zarówno od strony zawodowej, z niezliczoną ilością ról teatralnych i filmowych, jak i prywatnego. Pozornie poważny, zamyślony, zdystansowany, okazało się, że był mistrzem riposty, dowcipu, dżentelmenem, wiernym przyjacielem. Dowiedzieliśmy się o jego krakowskim dzieciństwie, trudnej młodości przypadającej na czas wojny, karierze przypadającej na czasy PRL-u, wyborach politycznych, ale także miłości do gór i górali, kart i sportu. Książka jest przeplatana anegdotami, dowcipami i cytatami. Niektórym czytelnikom przeszkadzał brak chronologicznego układu tekstu, mnogość nazwisk, tytułów spektakli i filmów.

Myślę, że pozycja warta polecenia: niebanalna, wymagająca skupienia, ale pozwala poznać postać wielkiego aktora: mądrego człowieka, który do końca życia, nawet w chorobie zachował klasę i godność.