„Pod słońcem” Julia Fiedorczuk

Podczas majowego spotkania naszego Klubu dyskutowaliśmy o nietypowej powieści Julii Fiedorczuk „Pod słońcem”. Książka jest bardzo wyjątkowa, niezwykle poetycka i dotyka bardzo wrażliwej materii. Właściwie to splot opowieści o losach, przeżyciach, uczuciach i przemyśleniach mieszkańców małej wioski na pograniczu. Zawiera liczne piękne sentencje warte zapisania i zapamiętania, pod względem literackim jest fantastyczna, ostatecznie autorka jest poetką i czuć to z każdej kolejnej strony tej historii. „Pod słońcem” Julii Fiedorczuk to powieść misternie upleciona z różnych historii, które w pewnym momencie krzyżują się i przeplatają. Mamy tu galerię postaci zapadających w pamięć: to poruszająca saga o ludziach, którym przyszło żyć w trudnych czasach, adaptować się i zmieniać, a jednocześnie wciąż mierzyć z przeszłością.

To też powieść o śmierci, która dopada bohaterów w różny sposób, a jest nieodłączną częścią życia. To powieść o miłości i relacjach. To powieść, w której losy bohaterów są pokazane w ścisłej łączności z otaczającą przyrodą, zmieniającymi się porami roku. W sposób pełnoprawny na kartach książki funkcjonuje natura: rośliny, zwierzęta, las, rzeka są tu niezwykle istotne, zdają się po prostu żyć i przemijać razem z bohaterami.

Julia Fiedorczuk ma do zaoferowania własny styl i pomysł na przedstawianie świata. Nie wszystkim czytelnikom spodobała się poetyckość języka, zwłaszcza początek książki był trudny do przebrnięcia, a liczne wątki i nielinearność fabuły mogły niektórych zniechęcić do czytania.